Geyne isimli bir bahadır varmış. O, buralara bir geyiğe atlanıp gelmiş. O zamanlar yeryüzü çok soğukmuş. Çünkü, o zamanlar güneş yokmuş. Toltav (Tol dağı) ötesindeki ejderhanın elindeymiş güneş.
Geyne bahadır, güneşi çıkartmış. Geyiğin boynuzuna asarak onu Tol nehrinin bu tarafına çıkartmış. Güneş yükselince Geyne’ye:
“Her gün beni bu zamanda bekle.” demiş.
Geyne, güneşi beklemiş. Güneş, her gün bu zamanda geliyormuş buralara. Böylece her gün güneşi bekleyen Geyne buralara alışmış. Bu toprakları bırakmaz, buradan ayrılmaz olmuş. Hayatını, yurdunu kurmuş. Sonra Geyne soyu üremiş. Geyneler, Başkurt’un en eskilerinden olmuşlar.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 okur dedi ki:
Yorum Gönder