"Okçular altında, Karasuyun doğu kıyısında Evren Gölü diye bir göl var bugün. Bu göl eskilerimizin anlattığına göre: Okçulardan bir delikanlı varmış. Bugünkü Evren gölünün olduğu yerde eskiden orman varmış. Göl yokmuş. İşte o ormana o delikanlı oduna gidermiş. Arabasını koşar veyahut eşeği alır odun kesmiye. Evine odun getirirmiş.
Birgün ormanda odun keserken çok güzel bir peri kızı çıkmış yanına. Kızı görünce aşık olmuş zavallı delikanlı. Kız ona doğru gelmiş, o kıza yürümüş. Oturmuşlar, konuşmuşlar, sevişmişler. Odun kesmiş, peri kızı ona yardım etmiş. Yükletmiş odunlarını gelmiş köye. Fakat o delikanlıcık zavallı, hiç uyuyamamış. Peri kızı aklından çıkmamış. Zor beklemiş sabah olsun gitsin ormana odun kesmee. Sabah olunca gene ormana gitmiş odun kesmee... Gene peri kızı çıkmış oturmuşlar,konuşmuşlar, sevişmişler... Evine dönmüş. Ertesi günü gene oduna gitmiş. Aylarlan peri kızınlan sevişmiş. Fakat günün birinde peri kızı demiş. Şenlen demiş biz gidelim memleketime. Benim evrenime. Orada yaşayalım.
O demiş Pekiy...
Kütün üstüde öyle oturur konuşurlarken peri kızı almış bunu, bir gürültü, bir sakırga almış gitmişler, nere girmişlerse. Ondan sonra ne peri kızı görünmüş, ne de Okçular delikanlısı görünmüş. Fakat onların oturdu yerde Kocaman bir göl olmuş. Bugün de göl ve gölün ismi EVREN GÖLÜ kalmış..."
Derleme Yeri: Sünnetçiköy İskeçe
Kişi: Rıza Mutuş Yaşı: 48
Kaynak:
(Abdürrahim Dede, Batı Trakya Türk Folkloru 1978).
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 okur dedi ki:
Yorum Gönder