Eski zamanlarda odunu balta ile keserlermiş, bıçkı yokmuş. Bu da pek zor olurmuş. Sonra bir kel adam ince demiri almış, dişler açmış, bıçkı yapmış.
Odun kesmeye ormana gittiğinde arkadaş bulamayınca odunu süreliyle kesmiş. Odun kesilmiş. Süreli buna çok şaşırmış.
- Bu aleti nasıl düşünüp buldun? diye kele sormuş. Kel:
- Ben böyle aletleri çok bilirim. Benim bir de arka kaşıyan âletim var, demiş. Ben bir defa kaşırsam artık bir yıl kaşınmazsın, demiş.
Süreli inanmamış buna. Kel:
- Hadi, sırtımızı kaşıyıp deneyelim, demiş.
Süreli razı olmuş, kelin arkasını kaşımaya başlamış. Kel durmadan:
- Daha kaşınıyor, geçmedi kaşınması, diye bağırırmış. Sonra süreliye:
- Sen sırtımdaki kaşıntıyı gideremedin. Şimdi bir de ben senin arkanı kaşıyayım, demiş. Sonra bir tahtaya keskin kıymıklar takıp tırmık gibi yapıp, bunu sürelinin ensesine koyup aşağıya doğru çekip indirmiş. Sonunda süreli acısına dayanamayıp kaçmış.
1 okur dedi ki:
müthiş
Yorum Gönder