Benim Kumru Efsanem

Küçükken babaannemin yanına köyümüze giderdik. Günler uzun ve yapacak işimiz olmadığından öğleden sonraları mutlaka uyurduk. Uykuya dalmadan evvel ablamla pencerenin pervazına veya tahta balkonumuza gelen kumrulara perdenin arkasından gizli gizli bakar, attığımız yemleri nasıl yediklerini gözlemlerdik. Her birini çok severdik ve boyunlarındaki halkalardan ziyade söyledikleri şarkı ilgimizi çekerdi: "Guguk guk gum döktük, guguk guk yağ döktük" şeklinde şarkı söylüyor olduklarını düşünür ve o sessiz, sıcak ve uzun yaz öğleden sonrasında bu ninniyle uykuya dalardık. (Ki bazıları da kuşun "Yusufcuk" dediğini düşünürdü) Annem biz küçükken kumru efsanesini şöyle anlatırdı:

"Eskiden birbirine aşık bir çift varmış. Çiftlerden biri sevdiğinden istemeden ayrılmış ve işlemediği bir suç yüzünden boynuna ip geçirilerek öldürülmüş. Kumruların boynundaki siyah kolye buna işaret edermiş. Yalnız kalan diğer sevdalı ise bir daha eş edinmemeye yemin etmiş ve kumru olup göklere uçmuş."

Birbirini çok seven sevdalılara "Kumrular gibi" denmesinde belki bunun payı olmuştur. Ancak sevdiklerini kaybeden kumruların bir daha eş edinmemesi ve yalnız başlarına kanat çırpması ve "Arpacı kumrusu gibi ne düşünüyorsun? " diye sorulmasında bu söylencelerin payı vardır diye düşünüyorum. Teşekkürler sevgili annem Nurten Hanım. İyi ki çocukken bize bu söylenceyi anlatmışsın, iyi ki unutmamışım, 25 yıl sonra bellekten çıkarıp paylaşmak bana da iyi geldi doğrusu.