Fakat Apollon ona delicesine tutulmuş peşini bırakmıyordu. Ormanda karşılaştıklarında Tanrı Apollon güzeller güzeli bu kızla konuşmak istedi ancak Daphne ondan korkarak koşmaya başladı. Apollon ne dediyse onu durmaya ikna edememişti, Daphne korkmuştu bir kere. Yorgun düşene kadar koştu koştu, daha fazla koşacak gücü kalmadığında yere yıkıldı ve toprak anaya yalvarmaya başladı. "Ey toprakana beni ört beni sakla, kurtar"Toprakana onun yakarışını duymuştu, az sonra Daphne yorgunluktan ağrıyan bacaklarının sertleştiğini, odunlaşmaya başladığını hissetti. Gri renginde bir kabuk göğsünü kapladı. Güzel kokulu saçları yapraklara dönüştü ve kolları dallar halinde uzandı, küçük ayakları ise kök olup toprağın derinliklerine doğru indi.Apollon sevdiği kıza sarılmak isterken bu Defne ağacına çarpınca şaşırdı. O günden sonra Defne ağacı Apollonun en sevdiği ağaç oldu, ve defne yaprakları genç tanrının saçlarının çelengi oldu. Kahramanlara ödül olarak defne yapraklarından yapılma taçlar taktılar.
3 okur dedi ki:
Ne güzel bir efsaneymiş..Keşke kız bir kere olsun dinleseymiş..
Çok güzelmiş hakkaten. Dephni adı var ya yabancılarda, demek ki burdan geliyo. Defne yaprağının güzel kokusu da kızdan geliyormuş anlaşılan. İlham peri'me katılıyorum, keşke Apollon'u bi kez olsun dinleseymiş.
rıvayet budur kı olay hatayda gecıyomus ve defneenın goz yaslarıda harbıyedenılentyerdekı selalerı olusturyomus tabıkı rıvayet :) ama gercektende çok guzel bı efsana benımde umutsuz askın adı defne bendemı basımda defne yapraklarıylamı dolassam ne :))
Yorum Gönder