Bir zamanlar, Çeştepe Köyü'nde yaşlı, çalışkan bir demirci yaşamaktadır. Köyün tek demircisidir. Kimsenin işini geri çevirmek istemez. Geç saatlere kadar çalışır herkesin işini görür. Günün birinde dükkana gelenler Demirci Dede'yi göremezler. Merak edip evine varırlar: Demirci Dede ölüm döşeğindedir. Başına toplanan köylüler "Sen bizi bırakıp gidiyorsun bizim işimizi kim görecek, aletlerimizi kim onaracak....." diye sızlanırlar. "Ben Hak'ka kavuştuktan sonra da sizinle birlikte olacak, işlerinizi yine görecek, demiriniz hiç eksilmeyecek, sizler demirden ekmek yiyeceksiniz" der ve gözlerini yumar.
Demirci Dede Çeştepe'ye gömülür. Öldükten sonra da köylüsünü yanlız bırakamaz. Söyledikleri bir süre sonra çıkar. Mezarının karşısında uzun uzun bacalar tütmeye başlar. Kendisinin binbir güçlükle çıkarıp işlediği demir, tesislerde üretilir.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 okur dedi ki:
Yorum Gönder